ÖBB 1110 serie
De serie 1110 en 1110.500 waren oorspronkelijk bedoeld als elektrische sneltrein locomotieven voor de Österreichischen Bundesbahnen.
Deze locomotieven waren decennia lang de steunpilaar van de elektrische tractie van de ÖBB.
History....
In de naoorlogse jaren waren bij de Österreichischen Bundesbahnen, de ÖBB, de belangrijkste hoofdverbindingen geëlektrificeerd en geschikt voor snelheden van 120 km/u.
Hierdoor was er bij de ÖBB behoefte aan nieuwe krachtige elektrische locomotieven.
De ÖBB wilde locomotieven die geschikt waren voor snelheden van 130 km/u, en een capaciteit hadden van ten minste 3000 kW.
In de jaren vijftig werden op de belangrijkste verbindingen de oudere series (1570, 1670, 1018 en 1670.100) ingezet.
Omdat deze series ondertussen technisch al verouderd waren, was het voor de ÖBB niet zinvol om nog locomotieven uit deze series te bestellen, maar was er gekozen voor de ontwikkeling en aanschaf van nieuwe type locomotieven.
Bij de constructie en ontwikkeling van de serie 1110 heeft men zich laten leiden door de series 1040 en 1041 als ook de Ae6/6 van de SBB.
Doordat de inzet zich niet zou beperken tot de Westbahn, maar ook geschikt moest zijn voor Ennstal, der Südbahn, der Arlbergbahn en Semmering, is er vanwege de maximale asdruk van 18 ton gekozen voor een as indeling Co’Co’.
Door de hogere asdruk van de 120 ton zware SBB Ae 6/6 kon dit concept niet over genomen worden, waardoor het ontwikkelen van eigen locomotief van maximaal 108 ton noodzakelijk was.
Deze kon natuurlijk niet evenaren aan de prestaties van de SBB Ae 6/6.
De 1110 serie is gebouwd door ABES, een consortium van AEG, BBC, ELIN en Siemens.
De serie 1010 en 1110 zijn op wat aangepaste overbrenging aan elkaar gelijk, waarbij er in beide series toch enkele detail verschillen voor kwamen.
Links: de 1010.
Uiterlijk verschild deze weinig van de 1110.
In 1956 zijn de eerste exemplaren uitgeleverd.
Tussen 1956 en 1961 bezat de ÖBB 30 van deze locomotieven, die direct in het sneldienst verkeer op de trajecten Semmeringbahn en Arlbergbahn zijn ingezet.
Met de komst van de 1044 serie werden de locs uit de 1110 serie, op grond van hun topsnelheid van 110 km/h, verdrongen en ingezet voor het goederen vervoer.
Later zijn deze locs weer ingezet in de regiodiensten voor personen vervoer.
Alle locs waren voorzien van Sifa, Indusi en trein radio.
In de jaren 1974 en 1975 werden 10 exemplaren van de 1110 serie voorzien van gelijkstroom remweerstanden.
De omgebouwde machines hebben hun oorspronkelijke nummer behouden maar kreeg een .500 toevoeging op het serienummer (bv. 1110.503).
Deze locs zijn optisch goed te onderscheiden, omdat boven op de machinisten cabine de remweerstanden duidelijk zichtbaar zijn.
Later kregen deze locs, in tegenstelling tot de andere uitvoeringen, een andere kleurstelling.
Inzet.
Omdat ze werden gerekend tot de snelste elektrische locomotieven van de ÖBB, was het inzet gebied van deze locomotieven zeer omvangrijk.
Zij verzorgde het sneltrein verkeer op de Westbahn van Wenen, via Salzburg tot aan de Zwitserse grens bij Buch als ook op de Südbahn en over Semmeringen tot aan de grensstations van Italië en Joegoslavië.
Door de overname van het snelverkeer door de 1044 serie, zijn de locs tot hun buiten dienststelling ingezet in het goederen en regionale trein verkeer.
Ook voor het Rola verkeer (Rollende Landstraße) werd deze loc regelmatig ingezet.
In 2000 bezat de ÖBB meer dan 18 locomotieven van de serie in 1110, en meer dan 10 locomotieven van de serie 1110.5.
De locomotieven zijn tot het laatste gestationeerd geweest in Linz en Villach.
In 2003, als gevolg van het moderniseringsprogramma van de ÖBB werden alle overgebleven locomotieven van de serie 1110 buiten dienst gesteld.
De laatste veteranen werden op 1 september 2003 (1110.526) en 1 december 2003 (1110.023) buiten dienst gesteld.
Constructie en techniek.
Mechanische constructie:De locomotieven van de serie 1110 kennen twee verschillende types draaistellen.
Loc’s 1110.01-04 en 06-10 kregen draaistellen met een echte spil (schanierpennen).
De loc’s 05 (later 505) en 11 tot 30 waren spil loos.
Het spil loze ontwerp was aanvankelijk omstreden, en bestond uit een zogenaamd geïntegreerd wiegsysteem.De 1110.502 was de enige machine van de reeks 1110.5 met diepgelegen scharnierpennen.
In beide varianten draaistellen, die het hoofdframe en de locomotief ombouw droegen, is de aandrijving gekruist gekoppeld.
De locomotieven hadden afgeronde kopzijde en beide machinisten cabines waren gekoppeld.
De transformator was in het midden frame van de loc geplaatst, de ventilatie uitrusting en andere hulpapparatuur werden op sokkels gemonteerd.
Elektrische constructie:
Alle locomotieven had oorspronkelijk schaarpantografen (type V met dubbele sleeper), die op het dak gemonteerd waren.
Bij de 1110.500 serie zijn vanwege de benodigde ruimte voor de remweerstanden, Einholm patograven toegepast.
Op het dak bevindt zich de hoofdschakelaar, die door middel van dak leidingen met twee stroomafnemers was verbonden.
De transformator is gemonteerd op het middenraamwerk en wordt gekoeld door een oliekoelsysteem.
De zes beschikbare aandrijfmotoren worden bestuurd door een 28-stappen hoogspanningschakelaar.
De overbrenging van het vermogen wordt verzorgd met een BBC veer aandrijving.
De aandrijf tandwielen hebben schroeflijnvormige vertanding, waarbij de overzetting bij de 1110 en 1110.500 1: 3,7 bedroeg.
Alle locomotieven werden uitgerust met een snel werkende automatische luchtrem, een na remventiel, een trein rem en een middelpuntvliedende rem.
De 1110.500 werd ook uitgerust met een elektrische rem.
Standplaats.
Van de 1110 en 1110.500 serie zijn er 9 stuks bewaard gebleven.
| Nummer | Bouwjaar | Kleur stelling | Eigenaar | Standplaats |
| 1110.009-6 | 1958 | rot | ÖGEG | Ampflwang |
| 1110.015-3 | 1959 | rot | Eisenbahnmuseum Knittelfeld | Eisenbahnmuseum Knittelfeld |
| 1110.018-7 | 1959 | rot/grau | ÖGEG | Ampflwang |
| 1110.020-3* | 1960 | rot | ÖGEG | Ampflwang |
| 1110.023-7 | 1960 | rot | ÖBB Erlebnisbahn | Strasshof |
| 1110.025-5* | 1960 | rot | ÖGEG | Ampflwang |
| 1110.505 | 1957 | rot | Privatbesitz/Verein Neue Landesbahn | Wien / Franz Josefs Bahnhof |
| 1110.522-8 | 1960 | rot/grau | ÖGEG | Timelkam |
| 1110.524-4 | 1960 | orange/grün | ÖBB Erlebnisbahn/v.a. Juni 2012 Montafonerbahn AG | Wien/Schruns |
| 1110.526-9 | 1960 | rot | ÖGEG | Ampflwang |
| 1110.529-3 | 1960 | rot/grau | ÖGEG | Timelkam |
| 1110.530-1* | 1960 | rot/grau | ÖBB Erlebnisbahn | Bludenz |
Technische gegevens
| ÖBB 1110 | ||
|---|---|---|
 De 1110.505 op 7 januari 2016 tijdens Dreikönigs-Fahrt naar Mürzzuschlag (Foto: Josef Podrazk)
|
||
| Maatschappij | ÖBB | |
| Bedrijfsnummers | 1110.001 - 1110.030 | |
| Fabrikanten | ABES (AEG, BBC, ELIN, Siemens) SGP Graz |
|
| Aantal gebouwd | 30 stuks | |
| Bouwjaren | 1956 - 1961 | |
| Asvorm | Co'Co' | |
| Lengte over de buffers | 17.860 mm | |
| Max.snelheid | 110 km/h | |
| Vermogen | 4000 kW | |
| Dienstgewicht | 106 - 114 t | |
| Aanvangskracht | 280 kN | |
| Stroomsysteem | ~15000 volt /16,7 Hz | |
| Remmen | luchtdruk rem middelpuntvliedende rem 1110.500: elektrische rem |
|
Bron: Wikepedia.org
Hoe het allemaal begon
De kelder is ingedeeld in 3 ruimtes, waarvan er één het meest geschikt was voor het opbouwen van een modelbaan. Deze ruimte moest nog wel eerst......
Land, materieel en tijdperk
Gezien de diversiteit aan beschikbaar materieel is er geen eenduidige keuze gemaakt voor een land. In de verzameling komt Nederland, Duits, Zwitser en .....
Laatste weerkzaamheden aan de baan
Een kort overzicht wat er zoal gedaan is aan de baan de laatste tijd. Details over deze ontwikkeling zijn vaak weer terug te vinden onder de .....
